Op zoek naar goud...

De kerstdrukte is in Nederland inmiddels achter de rug en de jaarwisseling staat voor de deur. Van het eerste (kerst) hebben wij niet super veel mee gekregen. Tegen verwachting in werden wij nergens uitgenodigd voor een kerstdiner maar wel een uitnodiging om bier te drinken (11 uur in de ochtend, dat hebben we maar afgeslagen). Beter alternatief vonden wij Riny's kookkunsten, die met weinig middelen een heus kerstdiner wist te bereiden. Verder zijn wij 1e kerstdag gaan wandelen naar een zeeleeuwen kolonie (Cape Palliser). Een echte aanrader, want overal waar we konden kijken waren deze mooie en behendige zeeleeuwen. Na ons kerstdiner zijn we vertrokken naar Wellington, waar we, ondanks kerst een boze Duitser tegenkwamen. Ongelofelijk hoe onbenullig sommige mensen zich kunnen uitdrukken en waarom? Dat blijft voor ons een vraag. Toen we echter Duits terug spraken trok zij zich terug in haar kot op wielen achter de geraniums ;-). De volgende ochtend om 06.15 uur opgestaan om te proberen eerder met de Ferry mee te gaan. Dit was niet mogelijk waardoor we onverwacht een ontzettend leuke dag hebben gehad in Wellington (een echte aanrader, er hangt een super fijne sfeer en tevens is ook Te Papa een bezoekje waard, Nemo maar dan gratis en gericht op NZ). Ook hebben we heerlijk gegeten en zijn we in de avond vertrokken naar het Zuidereiland.
We sluiten dit hoofdstuk af met de zin: "Het Noordereiland is prachtig". (Voor ander mensen die van plan zijn NZ te bezoeken, ga vooral naar het Noordereiland en begeef je op de ongebaande paden, je weet niet wat je ziet en de verrassingen zijn groot die je tegenkomt. Uniek wat dit eiland te bieden heeft aan bizar grillige en groene natuur).
Eenmaal op de boot, overwogen Riny en Riet terug te gaan in de tijd en zich aan te sluiten bij een stel hippies. Toen echter de groene plantjes te voorschijn kwamen, haakte ze snel af en gingen ze over op een glas wijn. Mama raakte even gedesoriënteerd en was vol overtuiging in het Duits een wijntje aan het bestellen (zelfs tot 2 keer toe). Wij keken het schouwspel met grote ogen aan en stoppen met lachen was moeilijk. De serveerster deed erg haar best mama te begrijpen maar zonder succes. Ja, mama trekt volle zalen op een schip en kreeg later een helder moment. Uiteindelijk heeft ze genoten van haar "Weiss Wein".
De eerste dag op het Zuidereiland hebben we genoten van de Sounds en wijngaarden. We hebben een fiets gehuurd en vervolgens wijn geproefd. Gelukkig hadden we na het proeven de wind mee ;-). Daarna gereden naar Kaikoura en geslapen bij een Ierse B&B nadat we daar heerlijk gegeten hadden. Het leek de Efteling wel, erg sprookjesachtig. In alle vroegte vertrokken met de boot op walvisjacht. Na amper 20 minuten gevaren te hebben kwam de eerste al boven drijven. Wat een ervaring! Echt imposant om mee te maken. Een enorm dier wat blijft drijven, zijn rug kromt en vervolgens een duik neemt waardoor zijn immense staart boven komt. Een ervaring om nooit te vergeten. We hadden echter meer geluk en zagen een uur later nummer twee. Super! Ook een haai, zeehond en albatros (die loopt als Jezus over het water) passeerde onze boot. Het wordt misschien saai maar ook een enorme groep dolfijnen kwamen even gedag zeggen. In de middag hebben we een prachtige wandeling gemaakt langs de zee en over de rosten. Na heerlijk Fish & chips te hebben gegeten zijn we vertrokken naar de bergen richting de westkust. Onderweg werd aan Wesley gevraagd of hij zich wilde bekeren tot het geloof. Een mooie vrouw in gewaad, zonder tanden maar wel met motten en een kapje, wilde hem een gratis boek geven. Wesley had medelijden met deze vrouw en ging met haar mee naar haar auto (waar ook haar sekteleider in zat). Aangezien ik aan de andere kant van de straat kei hard moest lachen, riep Wesley mij er bij om het geheel recht te zetten. Vervolgens zijn we met piepende banden weggereden. Wesley met extra bagage en kruis.
Het wordt eentonig maar ook deze autoreis was weer adembenemend, alleen we kwamen van de zon even in de regen terecht. Maandag verder gereden richting het Westen, de zandvliegen tegemoet (wat een ellendige rot beestjes, zonder bescherming is buiten zitten niet mogelijk). Op jacht naar de schat vonden wij een goudmijn. Helaas zijn velen ons voorgegaan waardoor wij de hond in de pot vonden. Overblijfselen uit lang vervlogen tijden hebben wij wel kunnen zien en dit was interessant. Ook de Glowworms lieten zich even zien. Grappig om te zien maar wel ranzig groot. Even later kwamen we bij de adembenemende pancakes (rotsen/klif?) aan de westkust. Na het eten zijn we deze gaan bewonderen, wat een natuurspektakel. Onze vogelvoederaar blijft keer op keer in de ban van zijn gevederde vrienden. De lokroep van zijn kleine vogeltjes blijft hij opnemen, of Riny ook iets ziet van de omgeving is de vraag?.... Dinsdagochtend nog een keer terug bij vloed, wat een geweld van het water. Daarna doorgereden richting de Jozef Glacier. De westkust tot aan Greymound is wonderschoon. Daarna waan je in een andere omgeving die ook blijft verrassen. Nu zitten we in ons campertje aan de voet van de gletsjers. We hopen morgen een wandeling te maken naar bovengenoemde en gaan op nieuwjaarsdag een helikopter vlucht maken naar de toppen van de gletsjers!!

Lieve groet van ons allemaal! Geniet van de jaarwisseling en een gezond en gelukkig 2015 gewenst!